Hayati İnanç ile Anadolu İrfanı üzerine konuştuk. Anadolu İrfanı; hikmetli bir seziş ince bir kavrayıştır.
"Anadolu’yu mayalayan ârifler şu ortak duada buluşur: “Ya Rabbi! Bedenimi o kadar büyüt ki, cehennemin hepsini ben doldurayım, başkasına yer kalmasın."
İrfan, bilmek fiilinden türemiş bir kelime ise de mektep bilgisinin ötesinde derin ve geniş açılımları olan, ilimle birlikte mâşerî kökleri olan sezgiyi ve ruh dikkatini ifade eden bir kelimedir. Çok duyulan ve bilinen “Men arafe nefsehu fekad arafe Rabbehu”(kendini bilen Rabbini bilir) sözü bu bilme tarzının genişlik ve derinliğini ifade etmektedir. Esasen de diyebiliriz ki, ‘irfan’dan bizim anladığımız ve bize anlatılanlar, daha çok bu kelâmın manasıyla oluşmuş gibidir."
